Στη Γαλλία είναι λίγοι οι συγγραφείς, οι οποίοι εν ζωή ή και μετά το θάνατο τους έχουν προκαλέσει τέτοιες αντιπαραθέσεις απόψεων. Σχετικά με αυτόν υπάρχουν συγκρούσεις ακόμα και σήμερα. Παρ’όλο που τα έργα του προκαλούν αντιδράσεις στους αναγνώστες, οι ιδέες του εξακολουθούν να έχουν οπαδούς. Διαφορετικά δεν θα γινόταν, διότι μιλάμε για τον σπουδαίο Αλμπέρ Καμύ. «Ο Ξένος», «Ο Μύθος του Σίσυφου», «Ο Καλιγούλας», Η πανούκλα», «Η πτώση», «Ο επαναστατημένος άνθρωπος» - τα κείμεν

Εύχομαι να νιώθετε το ίδιο όμορφα, όπως κι εγώ, διαβάζοντας για πρώτη φορά τα έργα του Γκρίγκολ Ρομπακίτζε. Το συγκεκριμένο κομμάτι το μετέφρασα στα ελληνικά με την επιθυμία να απολαύσετε την καταπληκτική έκθεση του, αφιερωμένη στην τέχνη του μεγάλου ζωγράφου-πριμιτιβιστή Niko Pirosmani. Εδώ περιγράφει τα συναισθήματά του σχετικά με την καλή τέχνη, γενικά, μέσα από το ύφος των ελλειπτικών προτάσεων. Αυτό δημιουργεί μια πρωτότυπη, αλλά, ταυτόχρονα, ισχυρή ανάπτυξη λόγου. Δύο λ

Αυτή τη φορά δημοσιεύω τη μετάφραση προλόγου του «Ντάτα Τουτάσχια». Είναι ένα βιβλίο, που κάποτε μου άλλαξε τη ζωή. Κλασική γεωργιανή λογοτεχνία ιστορικού είδους εκδόθηκε το 1975. Τότε ο συγγραφέας του, Τσάμπουα Αμιρετζίμπι, ακόμα αναζητούταν από τις σοβιετικές αρχές για τις πολιτικές του απόψεις. Το μυθιστόρημα αναφέρεται στην Γεωργία κατά την τσαρική αυτοκρατορία. Κι ο αγαπημένος μου ήρωας Ντάτα, εμποτισμένος με επαναστατικό πνεύμα δημιουργού, το μόνο που επιθυμεί, είναι ν

Γεωργιανή γλώσσα μαζί με την περσική, τουρκική και ισλανδική θεωρείται από τις τέσσερις πιο δύσκολες γλώσσες του κόσμου που μπορεί να μάθει κανείς. Λόγω της φαινομενικά αγγλοσαξονικής ονομασίας («Georgian»), τα γεωργιανά ακούσματα μοιάζουν περισσότερο με την αμερικανική αγγλική διάλεκτο που μιλούν στην Ατλάντα πάρα την μυστικιστική αρχαία γλώσσα από τον Καύκασο. Αυτοί που επιθυμούν να μάθουν την γεωργιανή γλώσσα, θα πρέπει πρώτα να εκπαιδευτούν στις ασκήσεις αναπνοής με τους

Για τον πόλεμο γράφτηκαν πολλά. Ένα έχω καταλάβει. Επί εποχές δεν αλλάζουν τα βασικά στοιχεία σχέσης τύπου «κράτος-πολίτης» και «μεγάλο κράτος-μικρό κράτος». Παρακάτω έχω μεταφράσει δύο αποσπάσματα βιβλίων που με διαφορετικούς τρόπους φανερώνουν το ζήτημα που ανέφερα πριν. Το ένα είναι από το επικό ιστορικό μυθιστόρημα «Ντάτα Τουτάσχια» του γεωργιανού συγγραφέα Τσάμπουα Αμιρετζίμπι. Σχετικά με αυτό άνετα μπορώ να πω ότι το συγκεκριμένο έργο πριν από πολλά χρόνια έπαιξε για μέ

Это мой давний перевод. Посвятила моему легендарному классу в тбилисской гуманитарной школе №112: Миранде Базгадзе, Натали Алавидзе, Нии Цирекидзе, Алине Кадагишвили, Майе Микаберидзе, а также моим уникальным педагогам Эке Берадзе и Майе Мелкадзе. Именно с этими людьми я впервые стала мыслить иначе, именно они меня научили вдыхать свободу в ту не свободную еще эпоху, именно с ними я поняла, что значит не предавать свои принципы ради места под солнцем. А еще, благодаря им, в т

Παρόλο που δεν γεννήθηκα στην Τιφλίδα, αλλά σε μια ρώσικη πόλη που λέγεται Μπελιόφ, την πόλη που μεγάλωσα προφανώς γνώρισα καλύτερα από όλες τις άλλες στον κόσμο. Από την αρχή της ίδρυσής της στον πέμπτο αιώνα, ήταν σαφώς ευπρόσδεκτη προς κάθε καλοπροαίρετο επισκέπτη ανεξαρτήτως εθνικότητας και θρησκείας. Επιπλέον η προνομιακή της θέση στο σταυροδρόμι μεταξύ της Ευρώπης και Ασίας εξύψωνε επάξια την Τιφλίδα ως ένα μεγάλο βιομηχανικό, κοινωνικό και πολιτιστικό κέντρο. Αυτά λένε