Αυτή τη φορά δημοσιεύω τη μετάφραση προλόγου του «Ντάτα Τουτάσχια». Είναι ένα βιβλίο, που κάποτε μου άλλαξε τη ζωή. Κλασική γεωργιανή λογοτεχνία ιστορικού είδους εκδόθηκε το 1975. Τότε ο συγγραφέας του, Τσάμπουα Αμιρετζίμπι, ακόμα αναζητούταν από τις σοβιετικές αρχές για τις πολιτικές του απόψεις. Το μυθιστόρημα αναφέρεται στην Γεωργία κατά την τσαρική αυτοκρατορία. Κι ο αγαπημένος μου ήρωας Ντάτα, εμποτισμένος με επαναστατικό πνεύμα δημιουργού, το μόνο που επιθυμεί, είναι να αλλάξει τον κόσμο. Το συγκεκριμένο κείμενο του προλόγου, υποστηρίζει επικό ύφος. Προσπάθησα να συντηρήσω τη φυσική του ροή και στα ελληνικά.
"Κι είχαν δοθεί στον άνθρωπο:
Συνείδηση – για να αποκαλύπτει τις αδυναμίες του, δύναμη - για να νικάει τα ελαττώματα της ψυχής του, καλοσύνη - προς όφελος του ίδιου και των αγαπημένων του, διότι μόνο η καλοσύνη προς άλλους ωφελεί και τον ίδιο, γυναίκα - για την αναπαραγωγή και τη συνέχιση του ανθρώπινου γένους, φίλος - για να μαθαίνει την έκταση της καλοσύνης και της προσήλωσης στον άλλον, πατρίδα - για να την εξυπηρετεί και να θυσιάζεται για αυτήν, αμπελώνας και χωράφι - για να χύνει τον ιδρώτα του και να εκτελεί τη βούληση του πεπρωμένου, άρτο κι άλλα κύρια αγαθά - για να τρέφεται και να μοιράζεται με άλλους, κι όλος ο κόσμος - για να εκπληρώνει όλα αυτά και να αποτίει φόρο τιμής στη μεγάλη αγάπη που ήταν ο Κύριος.
Κι όπως ειπώθηκε, έτσι γινόταν. Η πίστη κι ο νόμος των πατέρων γέμιζαν τη σάρκα και το ανθρώπινο πνεύμα με αγάπη. Κι ο κριτής του λαού και των νόμων του, ήταν ένας όμορφος νεαρός ιππότης Τουτάσχα*. Δεν ήταν άνθρωπος κατά σάρκα, αλλά το πνεύμα της συλλογικής ευθύνης, η ουσία, που κατοικεί στα βάθη της ψυχής και σε όλες τις πρωταρχικές συνθέσεις.
Και γέννησε η πίστη αυτή την νοημοσύνη και την διορατικότητα των πραγμάτων έτσι ώστε να ευρισκόταν το άγριο κόκκο του σίτου και να καλλιεργούνταν το χωράφι. Έγινε το ψωμί η τροφή ύπαρξης του ανθρώπου, που κατέκτησε το άγριο βόδι και έγινε οικόσιτο. Του διέταξε να κουβαλά ταπεινά τα βαριά φορτία στο ζυγό. Δημιούργησε τον τροχό και το δρόμο για την γειτνίαση των φυλών. Έμαθε τα μονοπάτια των άστρων και τους νόμους τους. Έδωσε στους ανθρώπους τη χάρη να γνωρίζουν αν επρόκειτο να βρέξει ή να χιονίζει. Επέστησε χάρτη για την κατανομή της ξηράς και της θάλασσας και την επινόηση καινούργιων εθνών. Δημιούργησε το αλφάβητο για να συλλέξει τις γνώσεις και την εμπειρία ζωής και να την μεταδώσει στους απογόνους του. Καλλιέργησε με τα χέρια του αμπέλι ευγνωμοσύνης κι είπε: αυτό είναι για τον Πρωτουργό των ουρανών και της γης για την σοφία που μας χάρισε.
Κι έβλεπε ο λαός τον Τουτάσχα* άνθρωπο πλέον κατά σάρκα, κατοικούμενο στο ναό της αγάπης κι ακολουθούσε τις εντολές του, ως τους νόμους του σύμπαντος".
(*Τουτάσχα – υπερισχύων ειδωλολατρικός θεός αρχαίων γεωργιανών).